La Gavacha “Mediterránea” Jumilla Monastrell

Hee kijk, weer een bio wijn. We hebben er steeds meer, of liever gezegd, ze zijn steeds zichtbaarder met groot bio logo of koeienletters ORGANIC op de fles. Wat namelijk niet iedereen weet, is dat veel wijnen allang biologisch waren. In veel gevallen is het wat mooie extra reclame om jou over te halen. Wist je dat een gemiddelde wijnboer een paar duizend (micro)beslissingen neemt voor jij de fles in je handen hebt? Over ieder stapje in het wijnmaakproces wordt goed nagedacht en er wordt niets zomaar over de wijngaard gesmeten. Zeker bij de kleinere wijnboeren niet, die willen liever ook niet in een gifwolk wonen en het slaat ook nog eens economisch nergens op om middelen te gebruiken die je niet nodig hebt. Het bekendste gestrekte biobeen is momenteel van Nelemann, die recent wat stof deed opwaaien met boude ongenuanceerde uitspraken over wijn en bestrijdingsmiddelen in zijn reclamecampagnes. Uiteráárd gebruikt hij die niet, was natuurlijk de boodschap. Maar voor hij zich op de borst klopt is het misschien wel zo handig om te weten dat hij in een semi-woestijnachtig gebied zit bij Valencia. Net boven Jumilla, waar deze wijn vandaan komt. In dit hete stukje Spanje overleeft geen schimmel het en ook van de druifluis hebben ze nauwelijks last. Hier vindt je dus mooie, grotendeels onbespoten oude druivenstokken, die ze laag bij de grond als kleine knoestige boompjes laten groeien. Maar een fijne gedachte is het natuurlijk wel.

Jumilla spreek je trouwens uit als goe-mie-ja, en de g spreek je uit zoals Bart (een Brabander die al een hele tijd in de Randstad woont). Ze verbouwen hier voornamelijk Monastrell, een hele oude druif die hoogstwaarschijnlijk door de Feniciërs (2300-800 v.Chr.) via Valencia naar Spanje is meegebracht. Maar hoogstwaarschijnlijk ken je ‘m onder zijn Franse naam Mourvèdre, nu vooral bekend als de “M” uit de GSM blend. Deze bekende blend van druiven uit de Rhône, de andere twee zijn Grenache en Syrah, vindt je nu ook in o.a. Australië. Hier zit dan vaak maar een heel klein beetje Mourvèdre in. Het is een hele geconcentreerde, diepblauwe druif die het best gedijt bij grote hitte in een bodem die goed water vasthoudt, best een lastige combi. Ook in de wijnkelder is het geen makkelijke druif. Als je niet weet wat je doet, kan het een dierlijk ruikende wijn geven. Het komt dus eigenlijk maar zelden voor dat er meer dan 50% van in een wijn gebruikt wordt. Laat staan de 100% die je in deze wijn vindt, die heerlijk vol en fruitig is en dus aardig goed gelukt, al zeggen we het zelf.