Les Hauts de Montarels Syrah Cabernet Sauvignon

Net als “Les Haut de Montarels Chardonnay” is deze wijn een jaar opgevoed (elevé) op eiken vaten. Na een jaartje opvoeding zijn de scherpste randjes van de wijn af, maar net als bij ons kroost levert de opvoeding niet direct een volledig uitgebalanceerd eindresultaat. Daar is echt nog tijd voor nodig, in dit geval op fles. De vanille-achtige smaken die het eikenvat afgeeft aan deze rode wijn zijn grotendeels hetzelfde als bij de witte variant, al lijken ze hier minder aanwezig. Ze worden overschaduwd door de sterke smaken uit de schilrijping: blauwe pruim, bramen, kreupelhout en vlierbessen.

Deze wijn is gemaakt van de twee Franse bewaarwijn-druiven pur sang: Cabernet Sauvignon en Syrah. Als je wijn wil maken die na een aantal jaar klassieke klasse uitademt: donker fruit, concentratie en ontwikkelingstonen, dan begin je met een paars druivenbrouwsel dat sterk van smaak is, behoorlijk zuur en met harde tannines. Kortom: een aanslag op je zintuigen, je tong en het glazuur van je tanden. Het eikenvat doet echt al wonderen: het voegt weelderige smaken toe, maar vooral geeft het de wijn gecontroleerd wat lucht, zodat hij begint te ontwikkelen. Daarnaast wordt het sterke appelzuur op het vat omgezet in melkzuur, wat het mondgevoel aangenamer romig maakt. Als de wijn vervolgens rijpt op de fles, wordt hij langzaam zachter van smaak en vaak ook iets fruitiger. De tannines dalen neer en de paarse tint wordt steeds roder van kleur.

De beroemdste bewaar-Cabernet komt uit de Haut-Médoc en Syrah uit Hermitage of Côte Rôtie. Nu drinken we een iets minder klinkende naam uit Zuid-Frankrijk. De wijnmaker verwacht niet dat je hem 10 jaar weglegt, maar het geeft wel een goed idee van een “jonge” bewaarwijn (zonder dat je meteen een nieuw gebit hoeft aan te schaffen). De wijn heeft nu één jaar op eiken gerijpt en één jaar op fles. Hij is nog aan de jonge kant. Wanneer een wijn “op dronk” is, is ook een beetje iets persoonlijks. Zelf stoor ik me niet zo aan tannines. In het ergste geval pak je er een kaasje bij. En net als een espresso i.p.v. een Nederlandse bak pleur is het ook, zoals de Britten zeggen, an acquired taste. Goed, het mondgevoel daargelaten, ben ik vooral fan van iets oudere wijnen vanwege de ontwikkeling van het bouquet. Voor deze fles verwacht ik dat de fruitsmaak de komende twee tot drie jaar wat zachter en weelderiger van karakter wordt. Na deze drie jaar komt misschien het stadium van hartige smaken, waar ik verzot op ben, maar dan leg ik toch liever een Haut-Médoc weg.