La Colombina San Martino 2018

PROEFNOTITIE

Smaak 2012 (na 7 jaar): bosbes, cranberrycompôte, balsamico, rozenbottel, gedroogde pruim, shiitake, appelstroop, gedroogde ham, koffie.
Smaak 2012 (na 6 jaar): bosbes, cranberry compôte, balsamico, humus/bosgrond/rode biet, champignons, *Bart is niet meer aanspreekbaar*.
Smaak 2007 (na 10 jaar): cranberry, rozijnen en hartige smaken van zwarte peper, serranoham en Worcestershire sauce. 

TIPS

Serveertemperatuur: 18° C.
Wijnspijs suggestie: Wild zwijnstoof met eekhoorntjesbrood.

TECHNISCHE DETAILS

Producent: La Colombina
Druivenras: 70% Sangiovese, 20% Merlot, 10% Syrah (niet elk jaar hetzelfde, 2007 had 15% Pinot Noir)
Kleur: Rood
Herkomst: IGT Rosso di Toscana
Bodem: Vulkanisch gesteente en klei
Techniek: 24-36 maanden rijping op deels barriques deels grote vaten
Alcohol: 14,5%

VERHAAL

© Pandora's Bottle (2010)
Het weer op het wijnhuis in maart (!) en september 2010.

Playing Favorites

La Colombina, een prachtig wijnhuis met slecht 4,5 ha grond. Je zou denken dat wanneer een Brunello wijnhuis als La Colombina meerdere wijnen maakt, de chique Brunello ook gelijk de lekkerste wijn is. Bij La Colombina is dat niet per se het geval. De San Martino is de persoonlijke favoriet van wijnmaker Fabrizio. Wij zijn gek op de krachtige Brunello, maar als we heel eerlijk zijn staat de San Martino bij ons vaker op tafel, ook omdat hij iets goedkoper is natuurlijk. Er zijn inmiddels vier generaties. Grootvader Umberto jaagt af en toe nog eens cinghiale (wild zwijn), vader Alamiro en zijn zoon Fabrizio runnen het wijnhuis en sinds een jaar of drie loopt ook Fabrizio’s zoontje rond tussen de druivenranken. Wanneer Fabrizio’s moeder de cinghiale bereid met haar zongedroogde tomaten uit eigen tuin, krijg je er van Fabrizio steenvast de San Martino bij geserveerd.

Un Petit Peu Pinot

Oogstjaar 2007 is een bejubeld jaar in Toscane. Net als jaargang 2001 en 2010 heeft het hoge punten gescoord in de internationale pers (volgens Robert Parker is het zelfs een beter jaar geweest dan het haast mythische 2001). De Toscaanse wijnen uit deze jaren zijn bij uitstek geschikt om lang te laten rijpen. Ook voor de San Martino is het een goed jaar geweest, maar de gebruikte druiven zijn heel atypisch. De San Martino is namelijk een Super Tuscan, ofwel een wijn uit Toscane van niet-traditioneel recept. Sangiovese, Merlot en Syrah zitten normaal gesproken in deze wijn. Maar in 2007 hebben ze er 15% Pinot Noir bij gedaan, wat ons betreft een briljante keus. Hierna zijn er ermee gestopt, want volgens Alamiro is de wijn door de Pinot Noir minder goed te bewaren. Bedenk je daarbij wel dat zij gewend zijn wijnen te maken die makkelijk 20 jaar kunnen liggen. Voorlopig blijft de San Martino 2007 nog wel even heerlijk, maar inmiddels zijn we over op de 2012. Deze wijn wordt slechts enkele jaren gemaakt, dus geniet er van zolang we hem hebben.