Château Kaniaris Assyrtiko “Oak Fermented”

Wat denk jij van Griekse wijn? Als ik zo luister naar de gemiddelde klant die ik probeer een fles van dit wijnhuis aan te smeren is dat ofwel iets met de oude Grieken en amforae vol met de voeten gestampte druiven, ofwel goedkope halfzoete zooi of, Dionysos beware ons, Retsina. Nou is het nogal een spectrum tussen “nectar van de goden” of “ik zou er nog geen brand mee blussen”. Hoe kan het nou zo vreselijk misgelopen zijn?

Er wordt in Griekenland al zeker sinds 6500 jaar voor Christus wijn gemaakt. Om dat even voor je in perspectief te plaatsen, wij zitten dichterbij Cleopatra dan dat Cleopatra bij die eerste Griekse wijnboeren zat. Wijn had een enorme status voor de Oude Grieken, zij gebruikten het voor offers en andere rituelen en de drank had uiteraard zijn eigen godheid. De kwaliteit was erg goed, zij exporteerden over hun hele handelsgebied hun beroemde wijnen. Helaas stortte dat compleet in tijdens de overheersing van het Ottomaanse Rijk, tussen de mid-vijftiende en vroeg-negentiende eeuw. Zij verboden hun Islamitische inwoners het drinken en het verbouwen van wijn, dus veel handel was er niet meer. De Grieken mochten mondjesmaat nog wel wijn maken, maar dat werd sterk belast en het ontwijken van die belasting betekende het bruut omschoffelen van je druivenstokken. Na het omverwerpen van het regime was er geen rijke elite meer die nog in bezit was van grond met wijngaarden en die geld konden steken in de marketing en ontwikkeling ervan. De 20e eeuw bracht nog eens twee Wereldoorlogen, en daarna bleken Frankrijk en Italië het wijnpodium veroverd te hebben. 2008 goot er nog een crisis-sausje overheen en je snapt, de Grieken stonden met 10-0 achter. Ze maakten nog wat halfzoete wijn en dessertwijn. Dat was alle eeuwen ervoor zeer geliefd en luxe, maar kende in de moderne tijd alleen nog een plekje tussen de pakken Liebfraumilch. Bovendien heeft de gemiddelde toerist alleen oog voor de opvallendste rariteiten van een land en voor je het wist had iedere vakantieganger thuis vertelt over die mega gore wijn waar ze dennenhars bij gieten.

Na zoveel pech begint Griekse wijn eindelijk weer zijn plek op het toneel te krijgen. Je kent wellicht wel de witte Assyrtiko, die je tijdens een Griekse strandvakantie nietsvermoedend bestelt in de zon en die je vervolgens omverblaast met zijn frisse, bijna ziltige stijl. Het heeft wel wat weg van Riesling, maar dan muntiger. Héél soms vindt je er zo een als deze met een snufje houtlagering, wij waren in elk geval onmiddelijk verkocht.