Nebbiolo

Nebbiolo is de stille hoofdrolspeler in een arthousefilm: complex, gelaagd, prachtig, en af en toe ook een beetje moeilijk. Hij is de druif die je niet zomaar begrijpt na één slok. Of twee. Of drie. Hij vraagt aandacht, tijd en liefst een goed gevulde tafel. Maar als je hem eenmaal doorhebt, wil je eigenlijk niets anders meer.

Hij ruikt naar rozen en teer, naar kersen en viooltjes, naar herfstbladeren en oud leer. Hij is licht van kleur maar zwaar van karakter. Zijn zuren zijn scherp als een goede observatie, zijn tannines droog als een ironische grap. In z’n jeugd bijt hij nog een beetje – niet uit onwil, maar omdat hij nu eenmaal geen concessies doet. Geef hem tijd en hij geeft je diepte, elegantie, en een afdronk waar je een roman over zou kunnen schrijven.

Nebbiolo is thuis in Piemonte, in Barolo en Barbaresco, waar hij zich het liefst omringt met truffels, stoofpotten en stilte. Hij is geen wijn voor op de bank met een serie op de achtergrond. Hij is er voor avonden waarop je de tijd vergeet, en je bestek pas neerlegt als de kaarsen zijn opgebrand.

Hij is veeleisend, koppig, soms ronduit ongenaakbaar – maar wie hem leert kennen, snapt waarom hij legendarisch is. Nebbiolo is geen liefde op het eerste gezicht. Maar wel eentje voor het leven.