Tempranillo / Tinta de Toro / Tinto Roriz / Malvasia Nera

Tempranillo is de kameleon van het Iberisch schiereiland – een druif die overal een beetje anders praat, maar altijd herkenbaar blijft. In Rioja is hij de elegante erfgenaam met een voorliefde voor leer, kersen en klassieke opvoeding in hout. In Ribera del Duero is hij gespierder, met donkerder fruit en meer diepgang – alsof hij z’n colbert heeft verruild voor een leren jas. In Toro heet hij Tinta de Toro en komt hij als zongebruinde krachtpatser het toneel op: geconcentreerd, krachtig, met meer alcohol en temperament. En in Portugal – onder de naam Tinto Roriz – laat hij zich van zijn frisse, kruidige kant zien, vaak als belangrijk onderdeel van blends in de Douro of Dão.

Tempranillo is nooit opzichtig aromatisch, maar hij is wél veelzijdig: rode en zwarte bessen, pruimen, tabak, vanille, specerijen – afhankelijk van waar hij groeit en hoe hij wordt opgevoed. Hij rijpt vroeg (vandaar die naam), houdt van hoogte, en is dol op hout, zolang je ‘m niet overlaadt. Hij kan jong gedronken worden – fruitig en soepel – maar komt pas echt tot z’n recht met een beetje rust, een beetje houtrijping, en een goed gesprek.

Hij is de backbone van veel klassieke Spaanse wijnstijlen, van frisse Crianza tot diepe, gelaagde Gran Reserva. Een druif met geheugen, die flarden van zijn herkomst meedraagt en zich aanpast aan het moment – zonder zichzelf te verliezen. Tempranillo is niet de luidste in het lokaal, maar vaak wel degene die het meest te vertellen heeft.