I Capitani “Jumara” Irpinia Aglianico Campi Taurasini

De provincie Campania is beroemd vanwege de miljoenenstad Napoli, de droomachtige Amalfi kust en natuurlijk Pompeii en de vulkaan Vesuvius. Napoli is zo uit haar voegen gegroeid dat al deze “bezienswaardigheden” met elkaar versmolten zijn. Zo wonen er zevenhonderd duizend mensen in illegaal gebouwde huizen op de flank van de Vesuvius. De Romeinse stad der doden Pompeii herinnert ze er dagelijks aan wat er kan gebeuren bij een uitbarsting. Op ansichtkaarten is de Amalfi kust misschien wel de mooiste plek op aarde, maar in de praktijk sta je de hele dag in de file op de enige weg die zich over deze rotskust slingert. Dit is vooral een paradijs op aarde voor mensen die zich een luxe jacht kunnen veroorloven.

© Pandora’s Bottle (2018) Wijnles, zwemles en voetballes op het wijnhuis.

Een uurtje rijden van deze tornado van cultuur, natuurschoon en grijze appartementencomplexen, voorbij de hoge bergtoppen van het natuurpark Partenio beland je in het rustig kabbelende landschap van Avellino. Het wijnhuis van I Capitani staat bovenop een heuvel. Eerst kom je in een museum die je terugvoert langs anderhalve eeuw geschiedenis en daarachter de meest professionele en brandschone blingbling wijnkelder die ik ooit heb gezien. In de zomer speelt het sociale leven zich buiten af: een riant zwembad en een lange eettafel, waar elke avond weer andere gasten genieten van de kookkunsten van mamma Assunta of van papà Ciriaco vanachter de grill.

Vanaf het wijnhuis heb je een adembenemend 360o uitzicht met elke nacht een vuurwerkshow. Tussen de wijngaarden liggen vele kleine dorpjes en elke avond is er wel ergens een festival. Tradities verschillen per dorp, maar het idee is grofweg hetzelfde: ellenlange tafels waar duizenden mensen tegelijk kunnen genieten van pasta, wijn, muziek, maar vooral van elkaars gezelschap. Voor de jeugd gaat dit gepaard met spanning en verliefdheden en voor de oudere garde gaat het om de gezelligheid. Vele inwoners gaan ook helemaal niet op vakantie in de zomer; dit openbare leven op straat ís de vakantie.

Hoe lang gaat dit al zo? Toevallig heeft de Aglianico druif, waarvan deze wijn gemaakt is, de langst bekende geschiedenis. Het was samen met Greco het ingrediënt voor de Falernum, de cult topwijn ten tijde van de Romeinen. Dus stel je voor dat je aanligt bij een extravagante orgie. De tafel is rijk gevuld met oesters, een schildpad en een gebraden flamingo. Je bediscussieert de politieke situatie. Is Cicero een ouwe zeur of is Caesar toch echt een beetje té machtsgeil? En waar blijft de wijn? Oh eindelijk, een twaalf jaar oude Falernum, proost! Het enige verschil met jouw verjaardagsfeestje is dat de Aglianico toen werd gevinifieerd als een halfzoete, notige Vin Santo terwijl we het nu hebben over een droge rode wijn.