Terre des Olivettes Rosé Pays d’Oc
Lichte rosé met smaken van meloen, grapefruit, framboos.
€7.99
Beschikbaarheid: 156 op voorraad
Bestel 3 flessen | Bestel 24 flessen | Bestel 60 flessen |
---|---|---|
- Voor 15:00 besteld, zelfde werkdag verzonden.
- Gratis verzending boven €150. Ook af te halen in onze winkel.
Proefnotitie
Technische details
Verhaal
Als je in de retail werkt zoals wij, ben je je heel bewust van het effect van trends. Je denkt, “Wijn? Trends? Dat is toch een hele traditionele wereld?” Niets is minder waar. Neem de jaren ’90, het decennium van Bigger is Better en More is More. Wijn moest zwaar, het glas ook en met de nasmaak van een pakje boter. Nu willen we frisse zuren en een authentieke smaak. Je wil het specifieke druifje dat geplukt is proeven en de overpeinzingen van de wijnboer moeten herkenbaar aanwezig zijn.
© Les Vignerons d’Alignan-Neffiès (2022) Een prachtig plaatje van de wijngaarden in de herfst!
Rosé is daarin een beetje een vreemde eend in de bijt. Het is een categorie die het sterkst beïnvloed wordt door trend, maar bijna alléén maar op basis van uiterlijk. Rosé is niet veel meer of minder dan lichtrode wijn, maar het effect is niet een fletser soort rood, maar roze. En roze is een kleur met nogal wat culturele connotaties (lees: da’s voor meisjes). Daar kunnen marketingbureaus heerlijk mee aan de slag, met als gevolg dat we met z’n allen veel te veel waarde zijn gaan hechten aan die kleur. Ga maar na, beoordeel jij een witte of rode wijn op tint? Sterker nog, de meeste witte wijn zit in donker glas, je kunt de kleur niet eens zien. Als je op uiterlijk wil beoordelen ben je overgeleverd aan het etiket, en dat kekke printje zegt zelfs nog minder. Vanwege de huidige wereldproblematiek is er een tekort aan transparant glas, en het is de rosé-markt die eronder lijdt. Je rosé dan maar een keer in groen glas doen staat gelijk aan je oogst direct naar de composthoop brengen.
Het slaat ook nergens op om te denken “rosé lust ik niet want dat heeft minder smaak”. Dan wat? Meestal genieten mensen verder wel van een glaasje witte wijn, en dat heeft nauwelijks kleur. Je kunt ook écht het suikergehalte niet aflezen aan de kleur. Toch is de donkere rosé van het eerste decennium van deze eeuw uit en ‘te zoet’ verklaard. Hebben we dan massaal een 10 jaar lange vlaag van verstandsverbijstering gehad? Hoe het ook zij, anno 2022 lusten wij onze rosé alleen zo bleek mogelijk. Van het soort dat je denkt, “Is dit water?” En als je je glas dan tegen het licht houdt kun je tevreden concluderen “oh nee, dit is heerlijke frisse rosé”. We hebben ons vreselijke best gedaan om een rosé te vinden die je stoutste verwachtingen waarmaakt. Heel weinig kleur, maar wel veel smaak.