Bodegas Tampesta Albarín Blanco Joven

Veel van onze wijnhuizen hebben we ontdekt met een episch achtergrondverhaal waarbij we ze de eerste keer tegenkwamen en de wijn proefden, de wolken opzij schoten om zonnestralen en engelengezang door te laten, regenbogen uit de glazen straalden en de wijnboeren spontaan verliefd op ons werden en vice versa, maar soms was het een wat minder groots liefdesepos. Bodegas Tampesta kennen we al een paar jaartjes en steeds proeven we de wijnen, zijn we onder de indruk, maar bleven we twijfelen. De druiven waren net iets te onbekend (ik bedoel, wíj hadden er zelfs nog nooit van gehoord), de wijnen heel lekker maar ook een beetje vreemd, en op sommige labels staan de katten van de wijnmaker afgebeeld. Kort gezegd, we wisten niet goed wat we ermee aan moesten. Toen we de wijnen proefden in een blind line-up samen met een paar wijnliefhebbers sprongen ze er toch weer uit. Hun enthousiaste reacties haalden de laatste twijfels weg. Who were we
kidding, anyway? Driekwart van ons gamma bestaat uit vreemde druiven en ongebruikelijke smaken! Die daardoor des te populairder zijn door hun spannende wijnspijs mogelijkheden en spannende smaakcombinaties.

Deze is gemaakt van 100% Albarín, absoluut niet te verwarren met de bekendere Albariño. De Albarín is een druif die eigenlijk in de vergetelheid was geraakt. Oorspronkelijk komt de druif uit Léon, onderdeel van de Spaanse wijnregio Castilla y Léon, en daar zit ook wijnboer Andrés met zijn wijnhuis Tampesta. 70% van de aanplant in de regio is de even bekende blauwe Prieto Picudo, en de Albarín is na Verdejo de tweede meest aangeplante witte druif hier met een overdonderende 2%. Het scheelde een haar of de druif was volledig uitgestorven. Van oudsher maakte en dronk men hier rode wijn, en witte druiven werden alleen verbouwd als tafeldruif voor met Kerst, of gedurende het jaar bij de lunch gedroogd als rozijn. In de tijd van de Industriële Revolutie vertrokken veel wijnboeren uit de regio voor de beter betaalde banen in de mijnen, en veel verlaten wijngaarden raakten in verval. Totdat in 2002 een wijnhuis de vergeten druif nieuw leven inblies. Gelukkig maar, want de Albarín geeft hele lekkere, frisse en aromatische witte wijnen. Sommigen vergelijken het qua frisheid met Sauvignon Blanc, en qua aroma’s met de muskaatachtige Gewürztraminer. Wij vinden de druif niet zo makkelijk te vergelijken met iets anders. Inderdaad lekker sappig en fris, maar met aroma’s die zich nog het best lieten omschrijven als “zoet groenig”, denk aan doperwtjes en tuinkers, en licht bloemig zoals amandelbloesem.